Snertrit

Snertrit06-11-2011

Verslag

Gezellige Snertrit
Zondag 6 november j.l. was het weer zover, met 16 aanspanningen "en route" door ons mooie, in herfstkleuren getooide, Soest.

Jan en ik waren rond half 10 al op stal om niet te hoeven haasten. Het was aanzienlijk kouder dan we hadden verwacht, maar gelukkig....droog. De paarden stonden al heerlijk in de paddock te genieten van het gedroogde gras. Met een ietwat verdwaasde blik onze richting op..."wat zijn jullie er vroeg bij op deze dag". Wij hadden besloten om 2 span te gaan rijden. Vanzelfsprekend met us Melle en ook Sybe (de Fries van Marieke) ging mee. Blij dat ze waren toen ze hoorden dat zij vandaag de Snertrit gingen rijden, dus dat ging helemaal goed komen.

Even later arriveerde Ome Kees (Werkhoven) en Theo (v/d Dijssel), om samen met Gerard en zijn 2 "vossen" deze rit te beleven. Liesbeth ging gezellig bij ons op de kar en zo vertrokken we even na half 11 richting Nieuw Eldorado.

In de Bosstraat aangekomen bleek dat het niet de bedoeling was om daar doorheen te rijden, diverse borden maakten duidelijk dat we een andere route moesten nemen. Wij hadden verwacht dat deze, ons bekende afsluiting, in het weekend wel open zou zijn, ..niet dus! Echter Gerard reed voorop en hij zag geen enkele aanleiding om rechtsomkeert te maken en te kiezen voor de aangegeven route, via Overhees. Hekwerken en andere obstakels werden resoluut aan de kant geschoven (!), weer teruggeplaatst en via kruip door sluip door met Gerard aan kop, kwamen wij met onze aanspanningen aan bij Nieuw Eldorado. Lekker bakkie koffie met cake en gezellig bijpraten met andere Snertgangers.

We gingen op weg richting Pijnenburg om via het bos achter het Hilton Hotel over te steken naar, uiteindelijk, de mooie Korte Duinen. Onderweg was het prachtig om te zien hoe de blaadjes van de bomen vielen. De natuur is al prachtig maar..als je tijdens de herfst in Soest de kans krijgt om deze te bewonderen tijdens de Snertrit dan ben je toch wel een gelukkig mens ..én paard!! Melle kan nog net niet praten, maar je zag hem, samen met Sybe, ook intens genieten.

Onderweg waren de kruisingen en oversteekplaatsen weer fantastisch geregeld door het Verkeerbegeleidingsteam bestaande uit Jan van de Burg, Erik Ploeg en Gert van Dijk. Waarbij het opviel dat deze laatste wel heel veel belangstelling had voor de mooie pet van Liesbeth Hilhorst. Wij snappen dat wel, want we dragen eenzelfde pet met daarop Menschool Soest. De hele rit zou dit vraag en aanbod spel doorgaan, waarop Liesbeth, die uiteindelijk niet voor een zacht prijsje van deze mooie pet af wilde, aan Gert aangaf dat hij maar contact op moest nemen met haar schoonzus Marieke (van Menschool Soest), die zou vast nog wel een mooi exemplaar te koop hebben.

Nu we het toch hebben over de verkeerbeveiligers, viel het ons op dat Jan van de Burg op één bepaalde oversteekplaats aanzienlijk meer belangstelling had voor een bijzondere motor dan voor de, óók door Jan, veilig overstekende aanspanningen. Dit was om precies te zijn bij het Hilton Hotel. (Op de foto is het goed te zien)

Hier hield Jan het verkeer vakkundig tegen en raakte hij enthousiast in gesprek met de bestuurder van een bijzonder uitziende legermotor. Mooi om te zien dat Jan ook interesse heeft in gemotoriseerde PK's. Nadat de laatste aanspanning de weg over was gestoken, zag het er even naar uit dat Jan liever achterop de motor wilde plaatsnemen, maar dat hebben we vast niet goed gezien.
Weer onderweg bleef het een mooi gezicht al die blaadjes die bleven vallen. Ook de "ZIN" nam toe, oftewel Zin In Nobeltje. Een Nobeltje, of 2, 3 ....is inmiddels een vast onderdeel van diverse ritten. Eenmaal aangekomen op de plek waar we heerlijk konden genieten van deze lekkernij en andere drankjes en hapjes, had ik (Eeke) even de tijd om bij wat andere mooie aanspanningen te kijken. Er deden in totaal 16 aanspanningen mee. Na telling kwam ik uit op ongeveer 60 deelnemers. Het viel op hoeveel 2 spannen er mee deden. Ook de 2 Hackneys was een mooi plaatje. Het aantal Friezen (paarden), viel ons ook op. Ik kwam uit op 11, waarvan er 8 in het dubbelspan liepen. Na wat gezellig bijpraten en soms nóg een Nobeltje.. ging de rit weer verder door de Korte Duinen richting de Birkstraat. Hier zwaaiden wij, met nog een paar aanspanningen, af om richting Lange Brinkweg te gaan.

Op stal aangekomen hebben we de paarden de nodige verzorging gegeven om vervolgens, middels een lift van Gerard en Marjan Hilhorst, weer terug te gaan naar de plek waar we begonnen. En ja hoor. Daar was het dan, eindelijk.de Snert! Heerlijk met roggebrood & spek, een halve rookworst. Alle complimenten voor de catering!

Zo her en der een drankje en een boel gezelligheid maakte het plaatje compleet. Mooie gesprekken, tips over en weer, persoonlijke verhalen, belevenissen, 3 nieuwe leden melden zich aan .. kortom het was een mooie afronding van een gezellige snertrit. Marja, de fotoreportage geeft weer een mooi beeld van deze dag en, zonder iemand te kort te willen doen, WPE bedankt voor de organisatie. Tot slot voor alle deelnemers, jullie bedankt voor de gezelligheid. Wij doen zeker volgend jaar weer mee!

Eeke & Jan

en...Melle en Sybe in het dubbelspan!


Foto's

Ten aanzien van alle artikelen op deze website behoudt het WPE zich het auteursrecht uitdrukkelijk voor. Openbaarmaking of verveelvoudiging van enig beeldmateriaal van deze website, zonder de expliciete schriftelijke goedkeuring van het WPE, is niet toegestaan. Klik op de foto's voor een vergroting,